Category: คนเล่นพระ

  ผีสนาม ????  โอมไสราม ฮะฮ้า..อารายวะ ในวงการพระมันมีผีด้วยเหรอนี่ แล้วมันจับหัวหรือลูบหัวได้ด้วยหรือเปล่า ได้ครับ แต่ว่าไม่ใช่เวลานี้   ผีสนาม ในที่นี้หมายถึงคนที่อยู่ในสนามพระแล้วคอยดูว่ามีใครแปลกหน้าเดินซุ่มซ่ามเข้ามาในสนามพระบ้าง สมัยนี้ไม่รู้มีหรือเปล่าแต่สมัยก่อนน่ะมีแน่ ท่านอาจจะได้ยินคำว่า “เพ่มีพระอะไรมาชมหรือเปล่า……..””มีพระมาปล่อยหรือเปล่าครับ…..” ฯลฯ บางคนจูงมือมาที่ตู้พระ (ของคนในสนาม) คนที่เรียกพระจากคนที่จะนำพระมาปล่อย (ขาย)ในสนามพระ เหล่านี้รวมเรียกว่า “ผีสนาม” เมื่อก่อนที่ประตูน้ำพันธุ์ทิพย์จะมีผีสนามอยู่ที่ชั้นสอง หน้าร้านเฮียคนนึงที่ถนัดพระหล่อโบราณ คนๆ นี้จะร้องเรียกทุกท่านที่ทำท่าทางมีพิรุธ (suspicious) ว่าจะเอาพระมาปล่อยแน่

สมเด็จเสร็จทุกราย !!!!!   หลายๆท่านอาจจะได้ยินคำว่า “สมเด็จเสร็จทุกราย…” มันมีที่มาที่ไปอย่างมิต้องสงสัย สมเด็จก็คือพระสมเด็จนี่แหละ สี่เหลี่ยมชิ้นฟักที่หลายๆคนปราถนาอยากได้มาครอบครอง ด้วยบารมีของสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี แห่งวัดระฆัง ฝั่งธนฯ ท่านสร้างพระสมเด็จเอาไว้นมนานกาเล เรื่องราวอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์มากมาย อีกทั้งยังแคล้วคลาด เมตตามหานิยม ยากดี มีจน ก็อยากได้ทั้งนั้น แต่ใครล่ะจะเป็นผู้ที่ได้ครอบครอง คนรวยหรือคนจน หรือจะเป็นโจร คนขายผัก คนขายก๋วยเตี๋ยว คนขับแทกซี่ หรือแม่ค้ากล้วยแขก แม้กระทั่งรปภ.

“รถไฟ เรือเมล์ ลิเก เซียนพระ” คำโบราณจากปะสังปู่ย่าตาทวด กล่าวผูกเป็นวลีค้ลองจอง เอาไว้สอนลูกหลาน ยิ่งลูกผู้หญิงยิ่งควรรับฟัง “รถไฟ เรือเมล์ ลิเก ตำรวจ” สี่อย่างนี้เพียงคร่าวๆ ที่สอนใจลูกหลาน ว่าสิ่งที่ยกขึ้นมานั้น “เชื่อถืออะไรไม่ได้เลย อย่าไปไว้ใจโดยเด็ดขาด” รถไฟ เด็กรุ่นผมก็คงจะได้ยินบ่อยๆ “ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง…” คือไม่มีเวลาที่แน่นอน บางขบวนดีเลย์เป็นหลายๆชั่วโมง จะกำหนดเวลาแน่นอนไม่ได้เลยทีเดียว เรือเมล์ ก็เฉกเช่นเดียวกับรถไฟ คือจะคิดว่ามันจะมาเวลานั้นเวลานี้แน่นอน แต่มันก็มักจะไม่มาตามเวลา

ผมออกตัวอีกทีว่าไม่ใช่เซียนใหญ่ เก่งมาก แต่เอาความรู้ที่พอมีมาบอกเด็กๆ รุ่นใหม่ที่อยากรู้เรื่องพระ ให้เข้าใจง่ายๆ หรือเตรียมตัวเข้าสู่วงการพระ เพราะถ้าไม่มีใครแนะนำชี้ทาง เข้าไปเจออะไรต่อมิอะไรในวงการ ก็จะพาลเสียคน วิกลจริต หนีหายสาปสูญ เข้าป่าตามกันไม่กลับ ข้างในวงการพระดูว่าสวยหรูรุ่มรวย หรูหรา แต่เข้าไปดุ่มๆอาจจะหลงทาง อาจจะถึงขั้นเพี้ยน เพาะเซียนแต่ละคน ไม่ธรรมดา(สองกำโผล่) ชั่วมากๆ ชั่วมาก ชั่วพอประมาณ ชั่ว ค่อยยังชั่ว มีแค่นี้ครับ รวมทั้งตัวผม เอาเป็นว่ามารู้จักกันก่อนว่าพระแต่ละชนิดมีอะไรบ้าง 1. พระเนื้อผง

“ ศัพท์เฉพาะในวงการพระ ” ในวงการพระ มักจะมีคำพูดที่คนอื่นฟังแล้วงง อาจจะไม่เข้าใจหรือแม้แต่เด็กรุ่นใหม่ก็อาจจะฟังแล้วฉงนใจ ว่าพี่พูดอะไรกันฟระและก็อีกนั่นแหละ ศัพท์เฉพาะแบบนี้อาจจะมีเพิ่มเติมเกิดขึ้นได้ เปลี่ยนไปตามสมัยนิยม อย่างเมื่อก่อนคนรุ่นเก่าบอกว่า แจ๋ว เจ๋ง เฟี๊ยว เก๋า เริ่ด สุดยอด ฯลฯ ก็เปลี่ยนมาเป็น สุดติ่งกระดิ่งแมว สุดตรีน รวมไปถึงคำพูดแปลกๆ เช่น เช็ดเข้ เจ๊ดโด้ แม่ย้อย หรือแปลกหูแต่ความหมายดีเช่น มาโจ๊ด หลัน

” บัญญัติ10ประการในการจะเป็น เซียนพระ “ บัญญัติ 10 ประการหรือกฏเหล็กในวงการพระ บัญญัติ10ประการในที่นี้ ไม่ใช่บัญญัติ 10 ประการของโมเสท ไม่ใช่บัญญัติ 1 0ประการของเด็กดีหรือไม่ใช่แม้แต่บัญญัติ 10 ประการของสมาคมพ่อค้าแมลงทอดแห่งประเทศไทย มันเป็นอะไรที่คนที่อยากเป็น เซียนพระ จะต้องสำเนียกและท่องจำ บัญญัติทั้ง 10 ประการนี้ อาจารย์ เอก คลองกะทุ่ม มิได้เป็นผู้บัญญัติขึ้นมาเอง หากแต่มีมานานนมบรมสมกัล จากรุ่นเก่า

” กล้องส่องพระ อยากเป็นเซียนต้องมี ” หลายๆ ท่านอาจจะไม่ทราบหรือทราบก็อาจจะไม่เชื่อ ว่ากล้องส่องพระของเซียนพระหรือคนที่จะเป็นเซียนพระนั้นสำคัญและต้องดูแลทนุถนอมพอๆ กับน้องเมียหรือหลานสาวของเมียเราเลยทีเดียวเชียวแหละ ก็โคตรแม่ม กล้องส่องพระ บางตัวมีราคาถึงเรือนแสนเช่น Carl Zeiss Jena APL 10x,ฯลฯ ต้องดูแลทนุถนอมเป็นอย่างดี อย่าให้ชื้น อย่าให้คนอื่นมาใช้ เวลาทำความสะอาดก็ต้องมีผ้าเช็ดอย่างดี น้ำยาอย่างดี แต่นั่นก็เป็นเรื่องของคนมีเงิน อย่างระดับเราๆ ตัวนึงหมื่นกว่าบาทก็พอเช่น Carl zeiss jena x10,

 ก่อนเข้าสนามพระคุณควรทำตัวยังไง  ถ้าเป็นสมัยก่อนสัก20ปีขึ้น เราจะเริ่มชอบพระเครื่อง เครื่องราง เพราะมีความอยากจากหลายๆปัจจัย เช่น เห็นเพื่อนเอาพระไปขายแล้วได้เงินเยอะหรือเห็นเพื่อนแขวนพระแล้วโดนสหบาทาหรือเกิดอุบัตุเหตุแล้วรอดมาได้ ไม่เจ็บตัว ทีนี้ทำไงอยากมีพระแขวนบ้าง ไปรื้อหิ้งที่บ้านมาดู เอาพระมาแขวน พอเริ่มผูกพันกับพระเครื่อง ก็อยากดูพระเป็น อย่างแรกคือ อย่างที่เคยบอกหาพระพื้นที่ของตัวเองและพยายามเข้าสนามแถวบ้าน แต่การเข้า สนามพระ ไม่ง่ายเหมือนเข้าซ่อง นิวกิมซัว ศรีทอง หรือจับไก่แถวสวนลุม เข้าไปไม่ถูกที่ ถูกทาง อาจจะเสวยตีนของเซียนในสนาม แรกๆไปเดินเกร่สักหน่อย เอาพระที่บ้านไปปล่อย อย่าเสียดาย นึกถึงคติที่ว่า”

“ เริ่มต้นศึกษา พระเครื่อง อย่างไรดีครับ ??? ” ขอบอกเลยว่าถ้าคุณถามแบบนี้ คุณเป็นคนที่ ” ใช้ได้ ” ดีกว่ามั่วซั่ว ไปหาพระตามถนนหรือไปกราบไหว้พระที่มันไม่เก่งแต่ทำว่ากูเก่ง มีเยอะแยะไป เราจะกราบพระดีๆจะต้องดูที่วัตรปฏิบัติด้วย พวกลอกแลก ยืนรอใส่บาตรนานๆ ตามสี่แยก พวกแจกพระมั่วซั่ว ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ไม่สุภาพ พวกนี้ไม่ต้องไปไหว้แม่งหรอก มันให้พระก็ไม่ต้องไปเอา เริ่ม

พระเก๊มือผี กรุวังหน้า ปาหี่ “หนุ่มเอ้ย เอ็งกะลังจะโชคดี ลุงได้พระสมเด็จมา นู่นแน่ะสมเด็จโตฯท่าน สร้างถวาย ร.๕ เชียวนะเอ็ง นี่ๆบอกพศ.2411 และยังฝังก้างปลาที่สมเด็จท่านฉันอีกนะโว้ย ลุงขายให้เอ็งไม่แพง” “เหรอลุง เท่าไหร่ครับ…” “เอาพันเดียวเท่านั้น……” “ถูกจังครับลุง……..” “ข้าเมตตาเอ็งหรอก อยากให้มีพระดีๆ เอาไว้ติดตัว…..”   นั่นเป็นคำพูดที่น้องจุกพอจะจำได้   ถึงจะนานหลายปีผ่าน จากน้องจุกมาเป็นไอ้จุกในปัจจุบัน ลุงคนขายพระแถวบ้าน ปัจจุบันจะลงนรก หรือขึ้นสวรรค์ไม่มีใครบอกได้รู้

  “พี่ๆ พระอะไรกำลังดัง….” “พี่เอกครับพระอะไรที่คนนิยม…” “คุณเอกครับ พระอะไรแพงๆแล้วคนอยากได้มากที่สุด..” “………………..” “กูจะไปรู้เหรอวะ…………….” โอ้ย แม่งเอ้ย ถามแบบนี้ใครจะตอบได้ คนถามไม่มีพื้นฐานเรื่องพระ มาถามคนมีปัญญาอย่างผม ก็ยังยากที่จะตอบ พระเครื่องมีมาเป็นร้อยๆปี ตั้งแต่ครั้งปะสังปู่ย่าตาทวด นู่นเขาทำกันมาหลายร้อยปี หลังพุทธกาล มาถึงอยุธยา จนบัดเดี๋ยวนี้ก็รัตนโกสินทร์ตอนปลายเข้าให้แล้ว พระยุคแรกๆที่เขานิยมกันก็เช่น พระบูชายุคเชียงแสน อู่ทอง สุโขทัยพูดไปก็ไม่รู้หรอกสติปัญญาคนเราไม่เท่าเทียมกัน เอาว่าเราพูดถึงพระเครื่องก่อนดีกว่า “พระเครื่อง” ที่พูดถึงนี้เอาสิ่งมงคลที่เอาไว้แขวนคอ แรกๆก็พระเนื้อชิน