” บัญญัติ10ประการในการจะเป็น เซียนพระ “

” บัญญัติ10ประการในการจะเป็น เซียนพระ “

บัญญัติ 10 ประการหรือกฏเหล็กในวงการพระ บัญญัติ10ประการในที่นี้ ไม่ใช่บัญญัติ 10 ประการของโมเสท ไม่ใช่บัญญัติ 1 0ประการของเด็กดีหรือไม่ใช่แม้แต่บัญญัติ 10 ประการของสมาคมพ่อค้าแมลงทอดแห่งประเทศไทย

มันเป็นอะไรที่คนที่อยากเป็น เซียนพระ จะต้องสำเนียกและท่องจำ บัญญัติทั้ง 10 ประการนี้ อาจารย์ เอก คลองกะทุ่ม มิได้เป็นผู้บัญญัติขึ้นมาเอง หากแต่มีมานานนมบรมสมกัล จากรุ่นเก่า สืบต่อมา จนมีการเรียงร้อยเป็นกลอนน่าฟัง เอาล่ะ ลองอ่านดูนะ เป็นประโยชน์มากๆ

1. อย่าทำตนไถพระเขาฟรี ชัดเจนในตัวเลยนะครับ หลายๆ มนุษย์ที่ผมเคยพบเห็น ชอบไถพระเขาฟรี มีเงินถองเหล้า แต่ไม่ลงทุนเช่าพระ พวกนี้ถ้าตายไปก็เป็นเปรตโทษาหนักหรืออาจจะลงถึงขั้นอเวจีเลยทีเดียว ทำไม่ได้ครับ ถ้าขอดีๆ แล้วเขาให้ก็โอเคร แต่ที่เจอ มักจะอวดเบ่ง ว่ากูนี่ใหญ่โต เจ๋ง กูจะเอาของมรึงใครจะทำไม ครับแบบนี้ก็คือกุ๊ยดีๆ นี่เองไม่มีทางเป็นเซียนพระได้

2. อย่าอวดดีดั่งคางคก ผมเองไม่รู้ว่ามันจะเกี่ยวกับคางคกขึ้นวอหรือไม่ แต่ในวงการพระหรือแม้วงการไหนๆ คนอวดดีหรือคิดว่ากรูเก่ง กรูเจ๋งแล้ว มักจะไม่มีใครชอบขี้หน้า ยิ่งในวงการพระ ถ้าคิดว่ากรูแจ๋ว กรูเก่ง กรูสายตรง ใครถามอะไรออกลูกดูถูก ออกลูกเหยียดหยาม ต่อไปก็ไม่มีใครชอบ นานไปอาจจะเจอสหบาทาก็เป็นได้ ในวงการพระมีอันตรายแฝงเร้น หากคุณมีตู้พระ แต่ทำตัวว่ากูแน่ นั่น พระเก๊จะเข้าแต่ตู้ของคุณทุกวัน จัดเต็มโดยมือยิง(มือขายพระเก๊) เด็กนักเรียน นักเล่น ในสนาม นอกสนาม พอรู้ว่าคุณแจ๋วเขาจะมาทันที

3. อย่าฟูมฟกเมื่อโดนเก๊ เซียนพระ ที่เขาเก่งๆ เวลาโดนของเก๊ เขาไม่โวยวาย ไม่ร้องแร่แห่กระเชอ กูโดนแล้วๆๆๆ อะไรอย่างนี้ไม่มี เขาจะเงียบ เฉย นิ่งงัน และอาจจะกำลังหาดูว่าใครจะเป็นคนรับหมัดต่อไป แต่ถ้าเซียนดีๆ เขาจะเก็บเอาไว้เฉยๆ แล้วก็ชวนเพื่อฝูงที่สนิทมาดูว่าเก๊แบบนี้ออกมาแล้วนะ ระวังกันไว้ แต่ส่วนมากเขาจะเฉยๆ เก็บอาการ

4. อย่าทำเท่ห์ชักดาบเขา สมัยก่อนคนที่นึกว่าตัวเองเป็นนักเลงใหญ่ ใครก็สยบ อยากได้อะไรก็เบ่ง กินแล้วไม่จ่าย ในวงการพระก็มีซื้อแล้วไม่จ่ายหรือเบี้ยวนั่นแหละ สมัยก่อนดาวดังๆ ดับด้วยเด็กโนเนมมาแล้วมากมาย จึกเดียวเข้าลิ้นปี่ สิ้นชีพกลางถนน เดี๋ยวนี้ยิ่งน่ากลัว ไม่มีใครสนใคร ไม่มีรุ่น คุณไปเบี้ยวเขา เขาก็มาหาที่หน้าบ้าน ปัง ปัง เรียบร้อย

5. อย่ามัวเมาเล่นจนหลง ค.ว.ย คิด วิเคราะห์ แยกแยะ ใช้ตรรกะในการเล่นพระ เพราะพระไม่ได้มาด้วยการเอาฝาโออิชิไปแลกหรือเอากล่องยาสีฟันส่งไปชิงโชค แต่เราซื้อมาด้วยเงิน ใครเตือนใครบอกอะไร ต้องฟัง พระนี่เป็นพระเก๊มือผีวังหน้าปาหี่นะอย่าไปยุ่ง, พระนี้เก๊นะโว้ย, เฮ้ยจุก นี่พระสนามนะ อย่าไปงมงาย, อย่าไปเก็บเลยอนาคตไม่มี ฯลฯ คำเตือน ต่างๆเหล่านี้ต้องฟัง บางคนแขวนพระองค์ใหญ่ๆ ฝังพลอย เอามาอวดโชว์ บอกพระสมัยสมเด็จโต นู่น นี่ นั้น คนเขาก็ส่ายหน้า ว่าไอ้นี่หลงแล้ว

6. อย่าพะวงพระลาวตกรถ เมื่อก่อนหรือปัจจุบันนี้มีอาชีพ อาชีพหนึ่งคือ “มนุษย์ตกรถ” คือ คนพวกนี้จะเป็นพวกมิจฉาชีพโดยสันดานเกิด ได้รับถ่ายทอดยีนส์เลวจากบิดาหรือมาดา ไม่ทราบแน่ชัด แต่จะมีพฤติกรรมคือ แขวนพระเก๊ในคอทั้งหมด แล้วเดินไปตามถนน “ ซอยข่อยแน ข่อยอยากก๊บบั่น แต่บ่ มีเงินเลย…. เหลือแต่พระของพ่อ(มึง)ให้ไว้… ” ทำนองนี้ครับพระแขวนมาพร้อมกรอบ ราคาองค์นึงไม่เกิน 20 บาทรวมกรอบอาจจะมี 3องค์ 5 องค์ 9 องค์ บางคนที่ไม่รู้ แต่ฟังนิยายจากคนพวกนี้จะเล่า นู่นนี่นั่น พระจากทวด จากโคตรพ่อโคตรแม่ม ใครเคลิ้มก็ให้ค่ารถไปตามศรัทธา ถ้าอ้ายเวรตะไลนั่นดูแล้วว่าได้ราคากำไรกว่าต้นทุนจนคุ้ม ก็ถอดให้ พวกมิจฉาชีพพวกนี้ จะไปเหมาพระเก๊มาใส่กรอบถูกๆ แล้วเดินหาเหยื่อในละแวกเดิมๆ คนที่โดนก็ไม่กล้าโวยวายเพราะอาย แบบนี้มีมานานหลายสิบปี ปัจจุบันก็ยังมีอยู่ สำหรับคนอ่อนต่อโลก เชื่อคนง่าย ไร้สมองก็จะตกเป็นเหยื่อ เราจะเป็นเซียน เจอคนพวกนี้ไม่ต้องไปวิสาสะให้เสียเวลา

7. อย่าใจคด ทุบหม้อข้าว เมื่อเราเป็นเซียนแล้ว มีลูกค้าในมือ จงอย่าและอย่าขายพระเก๊โดยตั้งใจให้กับลูกค้าเราเด็ดขาด ถ้าเขาจับได้เราจะเสียลูกค้าและประวัติเราจะกลายเป็นคนไม่ดีทันที กลายเป็นเซียนขี้คร่อก ไร้ราคา และถือว่านี่คือการโกง ไอ้ขี้โกง ไม่ต่างอะไรกับโกงชาติบ้านเมือง แต่พยายามทำให้การโกงเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ในสังคม โดยการ……….ไม่ต้องพูดต่อ อย่าทำครับ ไม่ยังงั้นสังคมพระจะตราหน้าว่า ” ไอ้ขี้โกง ”

8. อย่าเช่าพระตอนพลบค่ำ เอาเฉพาะสว่างๆ ยังโดนของเก๊ นี่มืดๆ ค่ำๆ โดนแน่ เพราะดูรายละเอียดได้ยาก ยกเว้นพระที่เราเช่าเป็นพระที่เราชำนาญในสายเราจริงๆ หรือเช่าในที่ๆ มีไฟสว่างเพียงพอ สมัยก่อนไม่มีศูนย์พระ เขาเช่ากันตามสนามใต้ต้นไม้ มันจึงไม่เหมาะถ้าดูพระเวลาย่ำค่ำ อย่าใจร้อน พระเก๊รออยู่หน้าประตูบ้านทุกเวลา

9. อย่าลูบคลำพระถูเหงื่อ หลายๆ คนที่ไร้สติปัญญา มักจะเอาพระไปถูตามตัวตามแขนตามหน้า เพื่อให้พระดูเก่า ดูฉ่ำ บางทีหากพระคุณแท้ ราคา 5 แสนบาท แต่คุณเอาไปถูเหงื่อจนผิวเสีย ราคาอาจจะเหลือสองแสนก็ได้ จริงนะครับ นี่รวมถึงการล้างพระโดยไร้หลักการและไร้จินตนาการ บางคนเห็นพระเก่าๆดำ เอามาขัดเอามาล้าง นั่นทำให้พระเสียผิวไปอีกชั้นนึงเลย และที่สำคัญ พระคนอื่นในมือเรา หากเอาไปถูเหงื่อ อาจจะโดนของแข็งหรืออย่างน้อยเท้าฝรั่งจากเจ้าของพระได้

10. อย่าเชื่อหู จงใช้ตา นี่ถือว่าเป็นบทสรุปได้เลย ไม่ต้องฟังนิยาย หรือนิทานที่เจ้าของเล่า เราดูแต่เพียงว่า พระเก๊หรือแท้ เก่าจริงไม๊ หากไปฟังนิทานเล่าให้ฟังจนเคลิ้ม เช่น “ ของปู่ให้พ่อมาครับ… ”, ไม่รู้เลยค่ะแม่ให้มาก่อนตาย…”, นี่นะครับ ผมไปได้มาจากบ้านคุณหลวง…..”, มรดกตกทอดมาครับ เจ้าคุณปู่ให้เจ้าคุณพ่อ เจ้าคุณพ่อมอบให้ผมในวันเกิด… ” ฯลฯ สุดแท้แต่จะเล่า พระนั้นจะเก๊แท้อยู่ที่เรา พระเก๊ หรือเครื่องรางของขลังเก๊ ปัจจุบันนี้ยังทำออกมาอยู่ตลอด ตอบสนองความอยากของเซียนที่ไม่มีระดับ หากเราอยากเป็นเซียนมีระดับ เก่ง ต้องทำตัวให้ถูกต้องด้วย

เรียบเรียงโดย : เอก คลองกะทุ่ม

ที่มารูปภาพ : www.manager.co.th

Comments

comments